Kelimelerdeki Mucize

Bir şeyin karşısında olduğunuzu ve bunu nasıl ifade ettiğinizi düşünün. Tüm olumsuz kelimeleri,  ekleri ve yüklemleri sıralayarak anlatırız karşısında olduğumuz durumu.

Savaş’a karşıyım, insanlar ölmesin, kan dökülsün istemiyorum gibi … daha da fazlası var, reddetmek, lanetlemek, nefret etmek gibi. Tüm bu kelimeler ince ince bir kuyu kazar önümüze.

Aslında istemediğiniz şeyi bu şekilde ifade ettiğimizde, karşısında olduğumuz durumun psikolojisine girer, ruh hali olarak karşısında olduğumuz tarafa geçeriz,  yani  kazdığımız çukura düşeriz. Oysa ne kuyu kazmaya gerek var ne de o kuyuya düşmeye. Karşısında olmak ruhumuza iyi gelmez, panik ve korku duygusunun içene girer ve istediğimiz şeyden uzaklaşırız.

Barış yanlısıyım, insanlar mutlu olsun,  herkes kazansın gibi sevgi frekansı içeren olumlu kelimelerle istediğimizi anlattığımızda ise bambaşka bir şey olur. Bu kelimeler  bizi gerçekten arzuladığımız şeyin ruh haline sokar. Sevgiyi, barışı, paylaşımı gerçekten hissederiz ve çevremize de bu olumlu duyguların frekansını yayarız. İşte bu, kelimelerdeki mucizedir ve mutlu bir ruh haline giden yol’dur. Kelimelerimizle inşa ederiz istediğimiz durumları, her olumlu kelimede bir tuğla koyar, sevgiyi  harç yapar saraylar inşa ederiz.

İstemediğimiz şeyin karşısında olmaktansa, istediğimiz şeyin yanında olmak daha kolaydır ve ruhumuzun istediği bir şeydir.

Bir keresinde neden savas karşıtı gösterilere katılmadığım soruldu. Ben de bunu yapmayacağımı ama barış için bir yürüyüş yapıldığında orada olacağımı söyledim.
Mother Theresa (1910 – 1997)

Bu cümle ilk duyduğumdan beri beni çok etkilemiştir ve konuşurken olumlu kelimeleri seçmekte kendime çeki düzen vermemi sağlamıştır. Bu ifade şekli ile daha mutlu ve yapıcı bir ruh haline girdiğimi ve çevremin de bunu hissettiğini farkediyorum.

Kelimelerimizle yarattığımız mucizelere,

Sevgiyle,

Mine Erkan

www.mineerkan.com